การเรียนที่จีน

หลายคนที่ไม่ได้เรียนเอกภาษาจีน แต่เรียนตามสถาบันสอนภาษาจีนอาจคิดว่าการเรียนที่ไทยนั้นเป็นไปอย่างช้าๆ เพราะว่าเรียนได้แค่สัปดาห์ละไม่กี่ชั่วโมง และเมื่อเรียนถึงระดับที่สูงขึ้นแล้วจำนวนคนที่เรียนก็น้อยลงจนทำให้สถาบันสอนภาษาจีนต่างๆ เหล่านั้นไม่สามารถเปิดสอนได้ จึงคิดที่จะไปศึกษาต่อที่ประเทศจีนแทน

เราก็เป็นคนหนึ่งที่คิดอย่างนั้น เพราะการเรียนที่จีนนั้นจะได้เรียนทุกวัน รวมทั้งได้อยู่ในบรรยากาศที่บังคับให้เราต้องพูดภาษาจีนด้วย การใช้ชีวิตก็ต้องใช้ภาษาจีน ต้องดูหนัง-ฟังเพลงจีน ทำให้การฟังพัฒนาขึ้น

การเรียนที่จีนนั้น ถ้าไม่ได้เรียนเป็นหลักสูตรปริญญา หรือประกาศนียบัตร ก็จะมีเรียนแค่ตอนเช้า พอบ่ายก็ว่างแล้ว แต่บางมหาลัยก็อาจดีหน่อยที่มีกิจกรรมให้ทำตอนบ่าย ส่วนใหญ่ก็จะขึ้นอยู่กับจำนวนนักเรียนว่ามีมากพอที่จะเปิดสอนตอนบ่ายได้มั้ย

แต่ถ้าใครมีเพื่อนคนจีนล่ะก้อ ขอแนะนำว่าลองขอตามไปนั่งฟังในห้องเรียนกับเค้าดูซิ แล้วจะรู้ว่าจริงๆ แล้วเราฟังคนจีนรู้เรื่องมากน้อยแค่ไหน เพราะอาจารย์คนจีนที่สอนนักเรียนต่างชาติกับอาจารย์คนจีนที่สอนนักเรียนจีนนั้น ระดับความเร็วในการพูดต่างกันมากมาย จากการที่เคยลองไปนั่งฟังมาก็มึนพอสมควร เพราะเค้าจะพูดเร็วมาก แถมเขียนหวัดอีกอ่านไม่ออกเลย

อาจารย์ที่สอนนักเรียนต่างชาติ จะมีความเข้าใจและใส่ใจว่าเราฟังรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่อง ฉะนั้นการเรียนในห้องเรียนเชื่อได้เลยว่าเราสามารถที่จะฟังรู้เรื่องได้เกือบทั้งหมด ซึ่งต่างกับการเรียนนอกห้องเรียนที่ไม่มีใครมาคอยอธิบายให้เราฟัง เราจะต้องเรียนรู้ด้วยการออกไปได้ยิน ได้ฟัง คนข้างนอกพูดบ่อยๆ เพื่อให้เคยชินกับสำเนียงนั้นๆ

อันนี้เกิดจากประสบการณ์ตรงเลยจริงๆ นะค่ะ ที่เวลาเรียนทำไมเราเข้าใจได้เกือบหมด แต่พอออกไปข้างนอก แม้บางครั้งคนจีนใช้แค่ประโยคภาษาจีนง่ายๆ ยังบอกให้เค้าช่วยพูดซ้ำกว่าเราจะเข้าใจ แต่เราว่าสำหรับคนต่างชาติอย่างเราๆ แล้วก็คงไม่แปลกอะไรเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะเป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าคนจีนมีมากมายหลายหลายสำเนียง แม้กระทั่งบางครั้งคนจีนด้วยกันเองแต่มาจากต่างภาคยังฟังกันไม่รู้เรื่องเลย

วันนี้ก็ดึกมากแล้วงั้นเราขอเล่าแค่นี้ก่อนนะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อ