你好！ (nǐhǎo) หนีห่าว คำทักทายใน ภาษาจีนกลาง หรือ แปลเป็นไทยว่าสวัสดี
บล็อกนี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้เริ่มเรียน ภาษาจีนกลาง ทุกคน เริ่มแรกอาจจะยากซักหน่อยจนบางคน อาจท้อและหยุดเรียนไป แต่ขอให้เราขยันตั้งใจเรียน เราเชื่อว่า ภายใน 168 ชั่วโมง ทุกคนต้องสามารถพูด ภาษาจีนกลาง ได้อย่างแน่นอน สำหรับคนที่ท้อก็อย่าเพิ่งถอย ลองกลับมาตั้งใจดูกันอีกสักครั้งนึง
168 ชั่วโมง คงไม่มากเกินไป ลองคิดกันดูเล่นๆ 168 ชม. คิดเป็นหนึ่งสัปดาห์ แต่คงไม่มีใครทุ่มเทให้กับการเรียน ภาษาจีน โดยอ่านตลอดสัปดาห์แบบไม่พัก แต่ถ้าคิดเป็นปีแล้ว เราก็แค่สละ เวลา วันละประมาณ 1 ชม. แบบวันเว้นวัน เพื่อแลกกับคำศัพท์ที่เราจะได้ประมาณ 1000 กว่าคำ ก็ถือว่าคุ้มค่า เพราะนอกจากจะได้คำศัพท์แล้ว เรายังได้เรียนรู้ ภาษาจีนกลาง เพื่อไว้ใช้ในชีวิตประจำวันอีกด้วย
จุดเริ่มต้นของการเรียน ภาษาจีนกลาง ของเราก็คือ หลังจบปริญญาตรีแล้ว จริงๆแล้วน่าจะได้เรียนมาตั้งนานแล้ว แต่มัวแต่คิดโน่นคิดนี่ ประมาณว่าคิดมากเกินเหตุจนไม่ได้เรียน เพราะเริ่มคิดที่จะเรียนมาตั้งแต่ตอนจบม.6 ก็เพราะตอนนั้นมีโอกาสได้ไปเที่ยวปักกิ่งแบบไม่รู้ ภาษาจีนกลาง สักคำเลย ไปไหนมาไหนก็ต้องพึ่งไกด์ตลอดเวลา หวังว่ากลับมาจะมาลงคอร์สเรียนดู ก็สอบถามที่เรียนอะไรเรียบร้อยแล้วล่ะ แต่เห็นถึงความยากทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เรียนเลยก็เลยถอดใจ...แบบว่าไม่เรียนดีกว่า อันนี้อย่าเอาเป็นตัวอย่างเลย...ไม่ดี ถ้าเกิดคิดอยากทำอะไรสักอย่างก็อย่าคิดมากนักเลย ยิ่งถ้าสิ่งที่จะทำนั้นจะมีประโยชน์กับเราต่อไปในอนาคต
เมื่อมีโอกาสได้สัมผัสกับ ภาษาจีนกลาง ครั้งแรกมันก็เป็นอย่างที่คิดไม่มีผิด ยากอะไรอย่างนี้ ต้องอ่าน ต้องเขียน ต้องท่องจำ คัดศัพท์ทุกวันจนมือหงิก แต่พอเรียนไปได้สักพักก็เริ่มชินกับคำศัพท์เก่าๆ ความยากก็เริ่มลดลง แต่ความยากยิ่งกว่าก็เริ่มเข้ามาแทนที่ เพราะมีคำศัพท์ใหม่ๆ เข้ามารบกวนสมองอยู่ตลอดเวลา ทำให้คิดที่จะเลิกเรียน ภาษาจีนกลาง ไปหลายต่อหลายครั้ง และก็เคยหยุดเรียนไปจริงๆ ด้วยประมาณสามปีได้ กลับมาต้องรื้อฟื้นกันยกใหญ่ รื้อยังไงก็คงไม่เหมือนเดิมอยู่ดี เพราะอะไรที่ห่างไปนานๆ ความขี้เกียจก็ย่อมเข้ามาเยือนอย่างไม่ได้รับเชิญ ไหนเลยจะกระตือรือร้น หรือขยันเหมือนตอนแรกเริ่มได้ แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องรื้อฟื้นกันต่อไปจนกว่าความทรงจำในวันวาน (ภาษาจีนกลาง)จะกลับมาได้อย่างสมบูรณ์เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
บล็อกนี้สร้างขึ้นเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้เริ่มเรียน ภาษาจีนกลาง ทุกคน เริ่มแรกอาจจะยากซักหน่อยจนบางคน อาจท้อและหยุดเรียนไป แต่ขอให้เราขยันตั้งใจเรียน เราเชื่อว่า ภายใน 168 ชั่วโมง ทุกคนต้องสามารถพูด ภาษาจีนกลาง ได้อย่างแน่นอน สำหรับคนที่ท้อก็อย่าเพิ่งถอย ลองกลับมาตั้งใจดูกันอีกสักครั้งนึง
168 ชั่วโมง คงไม่มากเกินไป ลองคิดกันดูเล่นๆ 168 ชม. คิดเป็นหนึ่งสัปดาห์ แต่คงไม่มีใครทุ่มเทให้กับการเรียน ภาษาจีน โดยอ่านตลอดสัปดาห์แบบไม่พัก แต่ถ้าคิดเป็นปีแล้ว เราก็แค่สละ เวลา วันละประมาณ 1 ชม. แบบวันเว้นวัน เพื่อแลกกับคำศัพท์ที่เราจะได้ประมาณ 1000 กว่าคำ ก็ถือว่าคุ้มค่า เพราะนอกจากจะได้คำศัพท์แล้ว เรายังได้เรียนรู้ ภาษาจีนกลาง เพื่อไว้ใช้ในชีวิตประจำวันอีกด้วย
จุดเริ่มต้นของการเรียน ภาษาจีนกลาง ของเราก็คือ หลังจบปริญญาตรีแล้ว จริงๆแล้วน่าจะได้เรียนมาตั้งนานแล้ว แต่มัวแต่คิดโน่นคิดนี่ ประมาณว่าคิดมากเกินเหตุจนไม่ได้เรียน เพราะเริ่มคิดที่จะเรียนมาตั้งแต่ตอนจบม.6 ก็เพราะตอนนั้นมีโอกาสได้ไปเที่ยวปักกิ่งแบบไม่รู้ ภาษาจีนกลาง สักคำเลย ไปไหนมาไหนก็ต้องพึ่งไกด์ตลอดเวลา หวังว่ากลับมาจะมาลงคอร์สเรียนดู ก็สอบถามที่เรียนอะไรเรียบร้อยแล้วล่ะ แต่เห็นถึงความยากทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เรียนเลยก็เลยถอดใจ...แบบว่าไม่เรียนดีกว่า อันนี้อย่าเอาเป็นตัวอย่างเลย...ไม่ดี ถ้าเกิดคิดอยากทำอะไรสักอย่างก็อย่าคิดมากนักเลย ยิ่งถ้าสิ่งที่จะทำนั้นจะมีประโยชน์กับเราต่อไปในอนาคต
เมื่อมีโอกาสได้สัมผัสกับ ภาษาจีนกลาง ครั้งแรกมันก็เป็นอย่างที่คิดไม่มีผิด ยากอะไรอย่างนี้ ต้องอ่าน ต้องเขียน ต้องท่องจำ คัดศัพท์ทุกวันจนมือหงิก แต่พอเรียนไปได้สักพักก็เริ่มชินกับคำศัพท์เก่าๆ ความยากก็เริ่มลดลง แต่ความยากยิ่งกว่าก็เริ่มเข้ามาแทนที่ เพราะมีคำศัพท์ใหม่ๆ เข้ามารบกวนสมองอยู่ตลอดเวลา ทำให้คิดที่จะเลิกเรียน ภาษาจีนกลาง ไปหลายต่อหลายครั้ง และก็เคยหยุดเรียนไปจริงๆ ด้วยประมาณสามปีได้ กลับมาต้องรื้อฟื้นกันยกใหญ่ รื้อยังไงก็คงไม่เหมือนเดิมอยู่ดี เพราะอะไรที่ห่างไปนานๆ ความขี้เกียจก็ย่อมเข้ามาเยือนอย่างไม่ได้รับเชิญ ไหนเลยจะกระตือรือร้น หรือขยันเหมือนตอนแรกเริ่มได้ แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องรื้อฟื้นกันต่อไปจนกว่าความทรงจำในวันวาน (ภาษาจีนกลาง)จะกลับมาได้อย่างสมบูรณ์เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
No comments:
Post a Comment