การต่อรองราคา

เหนื่อยมั้ย...กับบทที่แล้ว แต่ยังไงก็ขอให้ทุกคนสู้ๆนะ จะเป็นกำลังใจให้ แด่ผู้ที่ชื่นชอบการช็อปปิ้ง และการต่อรองราคาเป็นชีวิตจิตใจ

便宜(piányi) = ถูก
贵(guì) = แพง
太(tài) = เกือบจะ , มาก (แต่น้อยกว่า 很)
一点儿(yìdiǎnr) = หน่อย , นิดหน่อย , เล็กน้อย
可以(kěyǐ) = ได้
打折(dǎzhé) = ลดราคา , ลดเปอร์เซนต์
讨价还价(tǎojiàhuánjià) = การต่อรองราคา
几(jǐ) = กี่
最(zuì) = สุด , ที่สุด
低(dī) = ต่ำ
价格(jiàgé) = ราคา
给(gěi) = ให้
特价(tèjià) = ราคาพิเศษ
是(shì) = คือ , ใช่

ก่อนจะไปที่บทสนทนา มีอะไรมาฝากนิดหน่อย ก็เกี่ยวกับเรื่องการซื้อของนี่แหละ จะสอนวิธีการดูป้ายสินค้า เมื่อเห็นป้ายที่เขียนแบบนี้ 8折 ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะลดราคา(เป็นเปอร์เซนต์) ให้ 80% แต่เค้าจะขายในราคา 80% หรือเท่ากับว่าเค้าลดราคาให้เราเพียง 20% ฉะนั้นคงรู้แล้วใช่มั้ยว่าหากตัวเลขยิ่งน้อยก็เท่ากับว่าเราจะซื้อของได้ในราคาถูก อย่างเช่น 3折 เราจะซื้อของได้ในราคา 30%

บทสนทนา ภาษาจีนกลาง
1.A : 便宜一点儿可以吗(piányiyìdiǎnerkěyǐma)？
B : 你要多少(nǐyàoduōshǎo)？
A : 你可以给我最低是多少(nǐkěyǐgěiwǒzuìdīshìduōshǎo)？
B : 五十块(wǔshíkuài)。
A : 太贵(tàiguì)，我不要买了(wǒbúyàomǎile)。
B : 四十五块(sìshíwǔkuài)。
A : 三十块(sānshíkuài)，可以吗(kěyǐma)？
B : 可以(kěyǐ)。

A : ถูกหน่อยได้ไหม
B : คุณต้องการเท่าไหร่
A : คุณให้ฉันได้ต่ำสุดคือเท่าไหร่
B : ห้าสิบเหรียญ
A : แพงไป ฉันไม่ต้องการซื้อแล้ว
B : สี่สิบห้าเหรียญ
A : สามสิบเหรียญ ได้ไหม
B : ได้

นี่เป็นเพียงแค่บทสนทนาที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงการต่อรองราคานั้นไม่ได้ง่ายแบบนี้ เพราะพ่อค้า แม่ค้าคงไม่ใจดีรีบให้หรอก แต่มีเทคนิคอยู่ตรงที่ว่า เราอย่าแสดงออกว่าอยากได้สินค้านั้นจนเกินเหตุเมื่อเราต่อแล้วเค้าไม่ให้ ก็ให้เราแกล้งเดินออกจากร้าน ประมาณว่าไม่ให้ก็ไม่ซื้อ รับรองได้เลยว่ายังไงร้อยทั้งร้อยเค้าต้องเรียกเรากลับมาให้ซื้อของชิ้นนั้นเป็นแน่ แค่นี้ก็เรียบร้อย...เราจะได้ซื้อของในราคาที่เราพอใจ