จับจ่าย-ซื้อของ

หลังจากอิ่มกันแล้ว ก็ได้เวลาเดินย่อย บทนี้คงเป็นที่ชื่นชอบของใครหลายๆ คน และเป็นที่รู้ดีกันอยู่แล้วว่า การซื้อของที่เมืองจีนนั้นจะต้องต่อรองกันขนาดไหน เพราะการตั้งราคานั้นบางครั้งก็กำหนดขึ้นจากหน้าตาของผู้ซื้อ ฟังดูแปลกแต่จริงนะ...ขอบอก ยิ่งใครที่หน้าตาดูไม่กลมกลืนกับพวกคนจีนแล้ว คงได้ราคาตั้งที่สูงเกินจริงอย่างแน่นอนถึงเวลาลุยกันแล้ว แต่ก่อนอื่นก็ต้องจำคำศัพท์ ภาษาจีน ให้ได้ก่อนนะ

买(mǎi) = ซื้อ
卖(mài) = ขาย
多(duō) = มาก , เยอะ
少(shǎo) = น้อย
多少(duōshǎo) = เท่าไหร่
钱(qián) = เงิน , ราคา
换(huàn) = แลกเปลี่ยน , เปลี่ยน
词典(cídiǎn) = พจนานุกรม
本子(běnzi) = สมุด
书(shū) = หนังสือ
笔(bǐ) = ปากกา
书包(shūbāo) = กระเป๋าหนังสือ
个(gè) = ชิ้น , อัน
本(běn) = เล่ม (ลักษณะนาม)
杯(bēi) = ถ้วย (ลักษณะนาม)
一(yī) = หนึ่ง
二(èr) = สอง
三(sān) = สาม
四(sì) = สี่
五(wǔ) = ห้า
六(liù) = หก
七(qī) = เจ็ด
八(bā) = แปด
九(jiǔ) = เก้า
十(shí) = สิบ
百(bǎi) = ร้อย
千(qiān) = พัน
万(wàn) = หมื่น
美元(měiyuán) = ดอลล่าร์ (สกุลเงินของอเมริกา)
泰铢(tàizhū) = บาท (สกุลเงินไทย)
人民币(rénmínbì) = สกุลเงินจีน
块(kuài) = หน่วยเงินจีน มีขนาดใหญ่สุด (ภาษาพูด)
元(yuán) = หน่วยเงินจีน (ภาษาเขียน)
毛(máo) = หน่วยเงินจีน ที่มีขนาดเล็กกว่า 块 ใช้ในภาษาพูด
角(jiǎo) = มีความหมายเหมือนกับ 毛 แต่ใช้ในภาษาเขียน
分(fēn) = หน่วยเงินจีน ที่มีขนาดเล็กที่สุด

เห็นคำศัพท์ ภาษาจีน กันอย่างนี้แล้วก็อย่าเพิ่งตาลายนะ เพราะส่วนใหญ่จะเป็นตัวเลขมากกว่า เพราะการจะซื้อของได้ก็ต้องรู้จักตัวเลขไว้ด้วยนะ ถ้าจำกันได้แล้ว จะได้โต้ตอบราคากันได้ยังไง

บทสนทนา ภาษาจีนกลาง
1. A : 我要换钱。(wǒyàohuànqián) = ฉันต้องการแลกเงิน
B : 换多少？(huànduōshǎo) = แลกเท่าไหร่
A : 一百美元。(yībǎiměiyuán) = หนึ่งร้อยดอลล่าร์

2. A : 我要买词典。(wǒyàomǎicídiǎn)一本词典(yīběncídiǎn)，多少钱？= ฉันต้องการซื้อพจนานุกรม พจนานุกรมหนึ่งเล่มราคาเท่าไหร่
B : 七十五块。(qīshíwǔkuài) = เจ็ดสิบห้าเหรียญ

คำศัพท์บางคำอาจไม่ถูกนำมาใช้ในบทสนทนา แต่คุณก็สามารถเรียนรู้และปรับเปลี่ยนใช้เองได้ง่ายๆ เพราะจริงๆ แล้ว ภาษาจีนกลาง กับภาษาไทยนั้นมีความใกล้เคียงกันมาก สำหรับบทนี้คงพอแค่นี้ก่อน เพราะเกรงว่าจะเอียนกันเสียก่อน เรื่องการต่อรองราคาจะขอยกไปในบทต่อไป